My Photographs

graffiti bamboo

tree trunk

My cat Salvador

Little Golfer

Die Moordenaar (deel 2)

Hendrik het haar laat lag. Sy het weer rede gehad om te lewe. Sy kon haar self wees. Sy het net na universiteit met George begin uitgaan en dus nooit 'n kans gehad om haar self te vind nie. Sy was oorspronklik deur George forseer om 'n stokperdjie te beoefen, maar later geleef vir haar kuns. Hendrik het saam met haar lang ente langs die see gaan stap. Party keer het hulle nie eers nodig om te praat nie. Sy blote teenwoordigheid is genoeg vir Suzanne. Hendrik se hart was sag en goed en hy was so lief vir diere. Hulle het 'n verhouding begin en Suzanne het selfs die moed gekry om vir George te se sy wil skei. In die vrees vir sy woede was sy te bang om vir hom te vertel van Hendrik. Hy wou niks weet nie, en net gemompel dat sy 'n ondankbare slet was. Die volgende dag het George 'n desperate poging aangewend en 'n bakkie vrag blomme laat af lewer met 'n boodskap "Jy is net myne verewig en altyd"

George het haar laat agtervolg deur 'n privaat speurder nadat sy vir hom gevra het vir 'n egskeiding. Suzanne was nie bewus daarvan nie, en het Hendrik aanhou sien. Hulle was besig om haar uitstalling te beplan en het meer tyd as gewoonlik saam spandeer. Die uitstalling sou die begin van die res van haar lewe wees, het Hendrik gese. Sy verf onder die naam Suzanne. Sy sou bekend gewees het as skilder en nie as moordenaar nie. Hulle het tydskrifte, koerante selfs televisie joernaliste na die uitstalling genooi. Hulle het die beste spyseniers gehuur en KRUIK ballet dansers om die uitstalling te open. Die wyn en vonkelwyn is gekies deur wyn kenners, en selfs 'n bloemis wat verskeie rangskikkins van wit lelies moes maak. Alles was in plek en Suzanne het 'n bekende ontwerper gaan sien om haar rok te ontwerp. George self het nie geglo in haar talent nie, en ook nie dat die uitstalling haar sukses sou bring nie. In die poging om Suzanne se hart terug te wen het hy ingestem om vir alles te betaal. George wou net he dat die uitstalling stil verby moet gaan sodat hulle kon aangaan met hul lewe, en sy kan afsien van haar belaglike planne om 'n bekende skilder te word.

Die gallery was omskep in 'n towerland met Suzanne se olie verf skilderye, blomme, kerse en die regte beligting.
Die openings aand het Suzanne soos 'n droom gelyk en George het Hendrik nie 'n oomblik gegun om aan haar sy te wees nie. Haar uitstalling het heeltemal uitverkoop, en die kamaras het heel aand geflits. George was plat geslaan van verbasing en kon sy oe nie glo wat voor hom afspeel nie. Hendrik sal dus in die prentjie bly want hy is die suksesvolle Suzanne se agent. Suzanne het 'n klein fortuin gemaak en is nie meer afhanklik van hom nie. Sy is nou die belangrike, bekende een waarna almal opkyk. Hy was blind met woede, maar het hom self beheer in die verteenwoordigheid van die gaste. Suzanne het voor sy oe verdwyn en sy hart begin klop. Hy wag 'n paar minute voor die dames toilet en toe sy nie haar verskyning maak nie hardloop hy na buite. Eerstens om Suzanne te soek en ook om asem te skep, en alles wat gebeur het te probeer inneem en verwerk. Hy loop met groot tree om die gebou en daar in die donker half veskuil agter 'n boom staan sy Suzanne. Sy lyk soos 'n engel. 'n Engel wat syne was en wat hy deur sy vingers laat glip het. Saam met haar is Hendrik en hulle omhels en soen dan harstoglik.

George gaan wag by die deur want hy weet Suzanne moet terug kom na die uitstalling. Saam met hom wag joernaliste wat almal met Suzanne wil praat.

Sy antwoord al die joernaliste vleiend, en is baie opreg oor haar kuns. Oor haar persoonlike lewe rep sy nie 'n woord. Sy voel sy sweef, en die gevoel van sukses is onbeskryflik. Nou het sy die selfvertroue en die mag om van George te skei, maak nie saak hoe hy gaan baklei nie. Sy is gereed vir haar nuwe lewe. Meeste van alles sien sy daarna uit om by Hendrik te wees.

By die huis gekom, is George dadelik kamer toe om hom self in te spuit. Suzanne val op die rusbank neer en maak haar oe toe en speel die aand oor in haar kop. Sy is baie verbaas toe sy haar oe oop maak en George voor haar sien staan met 2 glase vonkelwyn. Hy sit die glase op die tafel voor hulle neer. Hy stoot een glas na Suzanne toe. "Kom ons drink op jou sukses" se hy sarkasties. Suzanne kom agter George het soveel dwelms in sy lyf dat hy skaars reg op kan staan. Sy oe swem in sy kop. "Drink wat ek vir jou skink of wil jy dit eerder saam met jou geliefde Hendrik vier?" Suzanne word warm van skuld gevoel en 'n oomblik later voel sy pyn soos hy haar deur die gesig slaan. "Drink" skree hy. Suzanne kyk na die glas vonkelwyn. Sy kom agter dat haar glas se inhoud baie dowwer is as die wat in George se glas is. George is so onder die invloed dat hy nou agter oor stuier en soos hy val ruil Suzanne hulle glase om. George is so onder die invloed dat hy dit nie agter kom nie. Sy help hom orent en lig haar glas op. Om die vrede te bewaar en om net veilig te wees tot sy uit die huis kan ontsnap sal sy drink saam met George. Sy vermoed hy het dwelms in haar glas gegooi. Sy is nie seker of hy haar ook in 'n verslaafde wil verander of wat die rede kan wees vir die inhoud in die glas. Sy wil net nie 'n kans vat nie. Haar lewe is op so 'n hoogtepunt dat sy niks wil waag om dit te verander nie. Sy lig haar glas op en sy en George klink hulle glase teen mekaar. "Geluk aan jou .................tot in alle ewigheid Suzanne" se hy en sluk die vonkwyn in een teug af. Suzanne vat 'n slukkie. Hy gaan sit op die rusbank en kyk met verwyt in sy oe na haar.
Later daardie aand sterf George 'n vreeslike dood weens vergiftiging. Suzanne is so geskok dat sy seker 'n half uur in skok versteen sit. Uiteindelik staan sy op en bel die polisie.

Dis nou omtrent 'n jaar later, en die die blou water is darem nie al wat Suzanne se siel kan gesond maak nie. Hendrik kom sit by die tafel langs haar. Hy sit sy hand bo-op hare en hulle kyk in mekaar se oe. Op daardie oomblik weet Suzanne, sy sien vir alles kans met Hendrik aan haar sy. Haar prokureurs het haar aangeraai om nie haar minnaar te sien terwyl sy onder die verdenking van moord was nie. Hendrik het verstaan dat dit die beste vir haar sou wees tot haar onskuld bewys is en het belowe om vir haar te wag.

Hy het, en vandag is hy hier. Dit gaan moeilik wees om die verlede te vergeet en selfs moeilik wees om weer te skilder. In sy arms sal haar nagmerries verdwyn en sal sy ten volle herstel en sy sal uiteindelik bekend staan as Suzanne die kunstenaar.

Die einde

Die Kunstenaar (deel 1)

Sy rou nie oor haar oorlede man nie. Sy voel net so morbied dat sy
aangetrokke voel na swart klere. Sy wil eerder rou oor die aaklige
agt jaar wat sy saam met George deur gebring het. Vir nie een oomblik
is sy spyt sy het die vark doodgemaak nie. Die wolk van depressie hang
oor haar kop. Wedewee, moordenaar, veelwywer, veraaier is 'n paar van
die vele name wat sy genoem is die laaste jaar. Ja, alles is waar,
maar haar kant van die storie vertel 'n ander verhaal. Haar storie
moes sy aan prokereurs, advokate, howe, koerante, tydskrifte en selfs
televisie programme vertel oor en oor en oor tot vervelens. Sy,
Suzanne Kock was hoofnuus vir 'n geruime tyd. Vir net meer as 'n jaar
moes sy haarself verdedig. Vandag het sy 'n vry vrou uit die hof
gestap. Sy moet eintlik feesvier, 'n partytjie hou, lag en ontspan,
want alles is verby. Sy is 'n ryk vrou, 'n vry vrou wat enige iets
kan koop wat haar hart begeer.
Sy vat 'n sluk van haar koffie, terwyl sy uitstaar oor die blou see.
Sy sit in 'n koffie winkel wat in Blouberg strand gelee is. Die see het
nog altyd gehelp om te genees. Sy onthou die keer toe haar geliefde
hondjie dood is, het haar ouers haar elke aand see toe geneem vir 'n
hele week, want dit is al hoe hulle haar kon laat ophou huil het. Na
haar eerste skool liefde met haar opgebreek het, het sy ook genesing
kom soek in die blou see.

Sy het haarself vanmiddag in 'n gastehuis wat uitkyk op die see
ingeboek. Sy beplan om so gou moontlik 'n huis met 'n see uitsig te
koop. 'n Plek waar sy oor kan begin, waar haal siel kan vrede he en 'n
plek wat sy haar huis kan noem. Die afgelope jaar was hotelle haar
woning. Sy het nie kans gesien vir daardie morbiede huis waar sy
George vermoor het nie. Die herrineringe was net te veel vir haar
sisteem.

Suzanne het George so 10 jaar gelede ontmoet toe sy net 22 jaar oud
was. Hy was 'n ryk sakeman vyftien jaar haar senior. Sy was
aangetrokke tot sy sterk persoonlikheid. Sy was nog jonk, onervare
sonder toekoms planne. Sy het net klaar studeer en was pennie loos en
het 'n studie lening gehad om terug te betaal. George het haar dadelik
'n werk aangebied in sy maatskappy met 'n goeie salaris en voordele.

Hy was toe nog in die proses om te skei van sy vorige vrou en sy was half huiwerig toe hy haar vra om met hom op 'n ete afspraak te gaan.
Hy het haar oortuig dat dit net blote papier werk is en dat hy binne 'n maand
'n vry man sal wees. Hulle eerste afspraak het in 'n hotel bed
geeindig. Hy was so oortuigend en sjarmant, dat sy in die begin selde
vir hom kon nee se.


Hy was na vele rusies eers 6 maande later geskei
van sy vrou en Suzanne was so verlig. Hy het haar met duur geskenke
toegegooi en sy was oorweldig deur die aandag, blomme en geskenke.
Hulle is net 3 maande na sy egskeiding getroud, en hy wou dadelik dat
Suzanne ophou werk. Die lewe was 'n lied. Sy en George het baie glans
geleenthede bygewoon en self ook onthaal. Sy kon ontwerpers klere dra,
die beste haarsalonne besoek, en gereeld die Hydro spa besoek vir alle
tipe skoonheids behandeling en ontspanning. Sy het middagetes saam met
vriendinne geniet by eksklusiewe resturante. Daar was min wat haar hart
begeer het. Vir 'n ruk lank het sy die perfekte lewe gehad. Na twee
jaar van absolute blis, het die krake begin wys. George het baie meer
beduiweld by die huis gekom en sy het gou geleer om hom net te los en
stil te bly. Hy wou al hoe gereelder weet van haar doen en late
gedurende die dag. Sy mag hom nooit uit gevra het oor werk nie
aangesien hy blykbaar wou afskakel en nie aan werk herinner wil word
as hy by die huis is nie.
George het voorgestel sy kry 'n stokperdjie
en spandeer meer tyd by die huis. Sy het begin skilder en dit eintlik
baie geniet. George se buie het vererger en sy het hom betrap terwyl
hy besig was om dwelm middels te gebruik. Hoe lank dit al aan die
gang was, weet sy nie, maar was seker dit was die rede vir sy buie. Sy
het later jare begin wens dat hy net sy dwelms neem en haar kan
uitlos. Hulle het baie minder begin uitgaan want George het ook baie
jaloers begin raak en geglo dat elke man waarmee sy praat sy eintlik
probeer verlei. Dit was net makliker om by die huis te bly want dan
kan hy haar nie verwyt nie.

Suzanne het haar verdiep in haar kunswerke en die tyd het gou verby
gegaan. Sy het altyd 'n koue rilling in haar rug af gekry as die
sleutel in die deur draai en George saans tuis kom. Party keer het hy
selfs middae huis toe gekom. Miskien om haar dop te hou of miskien
het hy nog 'n inspuiting nodig gehad. Sy het meeste van die dag geverf
en het genoeg skilderye gehad vir 'n uitstalling. Sy het 'n agent
aangestel om vir haar 'n uitstalling te reel en haar te
verteenwoordig. Hendrik, haar agent het absoluut geglo aan haar talent
en hulle het baie goed oor die weg gekom.

George se verslawing het vererger en moes voor werk ook homself
inspuit. Na werk is hy dadelik kamer toe vir sy volgende inspuiting.
Hy het begin agterlosig raak en dokumente oral laat rond le. Dit is
iets wat hy nooit voorheen sou doen nie en was baie gesteld op
ordentlike admin en privaatheid. Suzanne het een aand deur dokumente
gelees en agtergekom dat sy besigheid transaksies nie absoluut op die
tafel was nie. Hy het mense in hoe posisies afgepers en by die
afpersing was baie geld by betrokke. George se besigheid was baie
sterk finansieel, maar George self was nie meer die man wat hy was
nie. Voorheen was hy slim, selfversekerde, hardwerkende en gesoute
sakeman. Nou is hy patetiese, dwelmverslaafde skelm. Hy praat nie meer
met haar nie, maar skree op haar oor enige onnodige rede. Suzanne het
in 'n teruggetrokke wrak verander.. Sy was soms te bang om kombuis
toe te gaan dat sy selfs 'n filter koffie masjien in haar studio gekry
het.

Hy het haar krediet kaarte gestop, want hy wil nie he sy moet op die
straat le en sy geld spandeer nie. Hy betaal darem haar kuns
benodighede want die skilder hou haar binne in die huis, en dit pas hom
goed. Geen blomme of geskenke word meer afgelewer nie. Suzanne wou al
in 'n ander kamer gaan slaap, maar dit het George nie toegelaat nie.
Sy is sy vrou en sal na sy behoeftes omsien was sy woorde. Die aand
toe sy weier het sy ook 'n goeie veeg deur die gesig gekry. Daarna het
dit dikwels gebeur dat hy haar 'n oorveeg gee en by kere selfs
aanrand. Niemand het ooit haar kneus plekke gesien nie, want sy het
te min in die publiek verskyn voor sy Hendrik haar agent ontmoet het

Coco en Chanel

Coco en Chanel, die twee katte sit ewe vermakerig op die bed. Met sulke name kan hul seker bekostig om so bietjie "up stairs" te wees. Hulle baas is 'n baie elegante skool juffrou. Haar naam is Magriet. Sy gee skool by 'n hoerskool vir meisies. Vir Magriet kan jy niks vertel van etiket, regte taal gebruik, mode en grimering nie. Jy kan haar deur 'n ring trek. Sy dra klassieke klere, rooi lipstiffie, haar hare is in 'n baie netjies styl en haar parfuum is Chanel no 5. Sy is amper 'n ware replika van die legendariese madame Coco Chanel haarself.
Magriet is ook baie lief vir lees, en het een van die kamers in haar meenthuis omskep in 'n biblioteek en leeskamer.

Dit is skool vakansie, en vandag is 'n baie spesiale dag vir Magriet. Sy gaan iemand ontmoet vir aand ete. Sy naam is Gusthaf en hulle het in die park ontmoet. Sy sit baie en lees in die park naby haar meenthuis. Die een middag het sy haar lees brille op die bankie vergeet en Gusthaf het dit opgetel, en agter haar aan gehardloop om dit vir haar te gee. Sy was baie bly om dit terug te kry aangesien dit n spesiale lees bril is wat sy net nou die dag laat maak het by die oogarts.
Sy het hom gevra hoe sy die guns kan terug betaal. Hy het eers gese, dis regtig nie nodig nie, toe weer agter haar aangehardloop en haar gevra om saam met hom aandete te geniet. Hy was aantreklik en omtrent 10 jaar haar senior.
Sy het dadelik vir Coco en Chanel vertel van Gusthaf. Dis nou wat gebeur wanneer jy so lank op jou eie woon. Jy voer gesprekke met jou katte. Coco draai haar kop skuins, en Chanel maak meaw geluidjies, so asof sy haar opinie lig.

Magriet se verloofde het haar sewe jaar gelede gelos sonder enige verduideliking. Slegs twee dae voor die troue het hy die pad gevat. Dit was nie net hartverskeurend hartseer vir Magriet nie, maar ook vreeslik vernederend. Dit het haar in 'n kluisenaar verander. Vir sewe jaar was daar nog nie 'n manlike besoeker in haar meenthuis nie, behalwe van die wat herstelwerk kom doen het.

Magriet kyk in die spieel en knik goedkeurend vir haarself. Sy het haar swart rokkie aan, perels wat sy by haar dierbare oorlede moeder geerf het, haar hoogste hak skoene en haar rooi lip stiffie. Haar blink hare val netjies oor haar skouers. Sy sit haar parfuum aan en sy voel goed.
Sy ontmoet vir Gusthaf by 'n resturant wat bekend is vir goeie kos en waar daar 'n wag lys is om daar te kan eet. Hy het die aanbeveling en bespreking gemaak. Sy arriveer vyf minute voor hul afspraak en Gusthaf sit reeds by die tafel. Haar hart klop vinnig toe sy hom sien. Hy staan op en trek die stoel vir haar uit. Hulle gesels van die begin af gemaklik en Magriet geniet elke oomblik in sy geselskap.
Hulle smaak is kos is soortgelyk, en hulle deel 'n bottel goeie rooi wyn. Magriet het baie aande haar smart in 'n bottel rooi wyn probeer verdrink. Sy voel vanaand weer lewe hier binne haar. Haar hart was dood en ys koud vir so lank. Al bietjie liefde wat sy oor gehad het, het sy op Coco en Chanel uitgestort.
Gustaf is 'n professor by die universiteit. Hy is 'n wewenaar en het 'n tiener seun. Sy het nooit gedink sy sal in 'n ouer man belang stel nie. Dan is daar nog die kwessie van 'n tienerseun. Nie 'n klein oulike seuntjie waarmee sy nog 'n verbintenis kan vorm nie, 'n vyftienjarige seun wat sy nooit geken het as kind nie.
Hy het haar 'n sagte soen op die wang gegee na die aandete en het belowe om die volgende dag te bel.

Sy kon skaars 'n oog toe maak van opgewondenheid en verliefdheid.
Die oggend word sy wakker gemaak deur die gelui van die telefoon. Dis Gusthaf en hy kom haar optel vir 'n piekniek. Sy spring uit die bed en sny dadelik twee komkommer skywe om die moegheid uit haar oe te trek. Sy bad, was hare, grimeer, trek gemaklike klere aan vir die piekniek en soos sy haar Chanel no 5 aansit, is daar 'n klop aan die deur. Dis Gusthaf en sy seun wat die piekniek mandjie vashou. Sy vries vir 'n oomblik omdat dit onverwags is. Sy het nie vir 'n oomblik gedink hy bring sy seun saam nie. Gusthaf stel sy seun Andries voor aan Magriet. "Goeie hemel pa, sy is veels te mooi en jonk vir jou" se Andries . Magriet voel dadelik verlig. Hy dink teminste sy is mooi en jonk. Andries loop na die twee katte toe en lees die naam plaatjies om hulle nek. " Mmm, twee baie posh katte die". Coco en Chanel baklei vir sy aandag. Sy was verniet bekommerd. Sy hou van Andries en sy dink hulle gaan baie goed oor die weg kom.

Die lente is hier. Die nuwe seisoen bring 'n nuwe begin vir Magriet. Die bloeisels is aan die bome en velde vol blommefleur. Die lente wink vir Magriet en die son skyn sy strale oor haar lyf.