Die beste droom ooit

Ek en my baie siek, sterwende tannie reis na 'n onbekende bestemming. Dis vinnig en vlugtig en sonder dat ek eintlik weet hoe ek my bestemming bereik het, is ons daar.  'n Vrou wat bekend is aan my tannie neem haar na haar kamer.  In my droom is my tannie  blakend gesond, kan loop en lyk gelukkig en rustig. Die oomblik toe die vrou die gordyne in die kamer ooptrek, snak ek na my asem.  Die vensters strek van die dak tot teen die grond en die asemrowende uitsig  hier voor my oe, is net  te mooi om te begryp. Onder en voor my is diep  blou water wat 'n meer vorm.  In die verte is die digte groen oerwoud, met die potblou hemel bo dit.  Die beskrywing van die bostaande toneel  is tog iets wat werklik bestaan, maar in my droom is dit onwerklik mooi en soos  iets uit 'n sprokie.  Opgewonde neem die vrou my na 'n balkon en daar is 'n klein roei  bootjie vasgemeer met 'n anker aan die balkon se reelings.  Ons klim in die bootjie. Die meer is net bedoel vir motor  bote  en vir seiljagte. Ek en die vrou wat verlangs bekend is aan my, roei en niemand stop ons nie. Vinnig beweeg ons deur die blou water en daar is nie 'n briesie wind nie. Dit is nie koud of warm nie. Alles is so perfek, soos dit net NIE  kan wees hier op aarde nie,  en ek wonder of ek droom. Ek roei en roei kilometer ver, nader aan die groen oerwoud.  Dit voel of ek sweef deur die water en deur die digte groen oerwoud ingetrek word, maar dan draai ek om. Naby aan die huis waar ons tuis is, maak ek 'n verkeerde draai en is skielik tussen 'n klomp groot motor bote.  Ek kry gou my pad terug, so asof ek al daar was en die omgewing ken.  Terug in die huis voel ek welkom, maar ek verneem ek het nie my eie kamer nie,  en slaap op 'n bank in die middel van die huis sonder 'n uitsig.  My droom is klaar. Ek wil nie he dit moet ophou nie en beweeg bewustelik terug daarna om nog 'n bietjie van die sprokie te kan beleef.  Tussen slaap, wakker, realiteit en sprokie beweeg ek vir 'n hele rukkie.


Die oomblik toe ek wakker word wonder ek of dit nie God se manier is om vir my te se, jy sal dit wel maak tot in My huis, maar jou lewe is van so aard dat jy nie 'n kamer met 'n uitsig gaan kry nie.  My siek tannie gaan deur 'n tyd waar skadu's oor haar gedaal het  en haar lig verdof het. Dit kan ook God se manier wees om 'n boodskap aan my tannie oor te dra en gerus te stel. Sy moet nie bang te wees om na haar permanente huis toe te gaan nie.  Sy gaan die beste kamer met die beste uitsig kry en sy gaan welkom en tuis voel.

The Circus

Desire, seduction and pleasure is things that Angelique craves, but that's not been part of her life for some time now. After her studies in journalism her life took a unexpected turn when she joined an elite circus. She was a brilliant gymnast at school, but never thought of using this skill in her career.

She was a professional acrobat performing for mostly wealthy guests. While guests ate a 5 star meal they watched the variety show.  This lifestyle was different, but exciting and mysterious.  Every performance the artists  and guests could clearly feel the magic in the air. To enter this world of make believe, guests were willing to pay top dollar for admission.  The expensive castle like tent, with decor suited for royalty and  gypsy waiters were all part of creating this special  atmosphere. On entry guests received a playing card, and if you wanted your future revealed to you, you place the card face up on your table. A gypsy will come and accompany  you and take you to a golden caravan inside the main tent.

Angelique's performance was one of the guests favourite acts. The magician, the brilliant Roberto made her appear out of nowhere. She was dressed like a princess, with a crown that shimmered on her head. For a while she is part of his act, but then a shiny rope appeared from nowhere and her solo acrobatic act started.  She tears of her skirt, and in her white and gold leotard she looks amazingly beautiful. She loved every moment of it. The way it made her feel special, the magical mysterious energy  in the air, and the applause from the guests. She felt untouchable.

The grand finale is what the guests was looking forward to. The lights dimmed, and smoke was pumped into the tent. All  the guests and performers put on costume masks and the dance floor was opened to everyone.  The lust, passion and desire was everywhere. Each  patrons secret desire for the evening was for them to spend a passionate night with one of the performers.  Patrons wanted to get pulled  into the magic and mystery of the circus and become part of it. This never happened, as it was part of the strict rules to never to get involved with visitors. Performers may seduce and flirt, and then they must start disappearing of the dance floor, one by one till only  the guests remain. Every body was dazzled and did not want to leave this magic. The fantasy is all over when you walked out the door of the tent. It was like the Cinderella story, and when the clock struck 12, the fantasy ends. For guests this is where it ended, until the next show.

Angelique was in her caravan waiting for the knock on her door. Only 3 months after her joining the group, she started a passionate relationship with Georgio, son of the magician. Her night in shining armour walked with a slight limp, due to a one of his dads tricks gone wrong, where an  axe almost severed his leg. He had a inexplicable allure to him. After the accident he decided to leave the circus, and went to university to obtain a  law degree.  His dad begged him to return, but he only agreed to manage the financial side of the circus. The place and  the magic made their relationship so much more passionate.  The only problem was Roberto, Georgio's father. Roberto did not approve of their relationship. Although they kept it a secret, there was nothing that happened on the premises that Roberto did not know of.  He was not only the main act, but also owner of the circus.

They were  having this love affair for more than a year, and Roberto was getting anxious about them being in love. The more he tried to keep them apart, the more they were attracted to each other. That night she had  exciting  news for Georgio. She was pregnant and  eager to start a normal new life with him.  With her degree in journalism and his in law, life could be good and normal.

Georgio was over the moon and told his father that evening of his plans to marry Angelique and moving into a different career. His father was furious but showed no emotions. Roberto's dream was for Georgio to take over from him. He wanted the circus to stay in the family and wished  to see his grandchildren follow in his footsteps. He knew Angelique's dreams was different from what he had planned for his son. He knew from the first day she joined the circus, she was not there to stay.

Angelique agreed on performing one more time.  Her fans deserved a fair well performance and she felt obligated to do this for Roberto. 

Angelique was performing her final act, but her mind was occupied with her new future.    

A hard knot clenched tight in her stomach. There was no magic that night and the applause did not matter any more.  Holding a baby in her arms and marrying her love was all that was important.

The lights was dim and  smoke filled the tent to create a magical ambiance.  Angelique looked even more beautiful than usual, with a special glow on her cheeks. Each  movement was done with perfection. The applause was overwhelming. 

Close to the end of her act, the rope snapped and Angelique ended up on the floor meters below.  In Angelique's mind  this happened in slow motion.  This was so surreal and just not possible, was the thoughts going through her mind. The lights went  out and then what felt like hours,  the sound of sirens could be heard as the ambulance  approached in the distance.

Angelique woke up in the hospital. There  was nobody next to her bed as she opened her eyes. No flowers, no calls, no messages and no Georgio. Her parents died in a car accident and growing up in an  orphanage, she had no family.  Not even her friends from the circus came to visit her. She felt a severe loss, but was unable to cry.

She made a full recovery, but her heart was broken and she lost the baby. She went back to the circus to find out where Georgio was, but nobody had a clue  what happened to him. Roberto refused to talk to her.

Two years later, Angelique was a shadow of the vibrant, athletic woman she use to be. Skinny, wearing no make up and looking years older, the unhappy Angelique lived a boring existence.  She had nothing to live for, showed no interest in anything and working as a admin assistant at a small local newspaper. She was qualified to be the editor, but it did not matter.  Without Georgio, life was not worth living. Her once glamorous life filled with magic, romance and excitement was now nothing more than a memory from the past.

One sunny afternoon, she was sitting on the stairs of the building she was working at.  It was  her lunch break and she was absorbing the afternoon sun. While day dreaming she saw  a familiar, slightly cripple person walking up to her.  Only at close range she recognizes Georgio. It was like the two years apart never happened. It was a joyous reunion and Angelique reclaimed her life.  There love was as strong as ever. They kissed  and the same mysterious power  and attraction as always was back.

They got married on the romantic island of Santorini in Greece. They spent a blissful holiday on the breath-taking island.

The mystery around her accident and Georgio's disappearance remained an unspoken subject.

Georgio's  agreed not to see his father again. Angelique was his family now.

The day after Angelique gave birth to their twin daughters, she saw a glimpse of the magician Roberto in the hall of the hospital. When she tried to follow him, he disappeared for ever and ever.

My Photographs

graffiti bamboo

tree trunk

My cat Salvador

Little Golfer

Die Moordenaar (deel 2)

Hendrik het haar laat lag. Sy het weer rede gehad om te lewe. Sy kon haar self wees. Sy het net na universiteit met George begin uitgaan en dus nooit 'n kans gehad om haar self te vind nie. Sy was oorspronklik deur George forseer om 'n stokperdjie te beoefen, maar later geleef vir haar kuns. Hendrik het saam met haar lang ente langs die see gaan stap. Party keer het hulle nie eers nodig om te praat nie. Sy blote teenwoordigheid is genoeg vir Suzanne. Hendrik se hart was sag en goed en hy was so lief vir diere. Hulle het 'n verhouding begin en Suzanne het selfs die moed gekry om vir George te se sy wil skei. In die vrees vir sy woede was sy te bang om vir hom te vertel van Hendrik. Hy wou niks weet nie, en net gemompel dat sy 'n ondankbare slet was. Die volgende dag het George 'n desperate poging aangewend en 'n bakkie vrag blomme laat af lewer met 'n boodskap "Jy is net myne verewig en altyd"

George het haar laat agtervolg deur 'n privaat speurder nadat sy vir hom gevra het vir 'n egskeiding. Suzanne was nie bewus daarvan nie, en het Hendrik aanhou sien. Hulle was besig om haar uitstalling te beplan en het meer tyd as gewoonlik saam spandeer. Die uitstalling sou die begin van die res van haar lewe wees, het Hendrik gese. Sy verf onder die naam Suzanne. Sy sou bekend gewees het as skilder en nie as moordenaar nie. Hulle het tydskrifte, koerante selfs televisie joernaliste na die uitstalling genooi. Hulle het die beste spyseniers gehuur en KRUIK ballet dansers om die uitstalling te open. Die wyn en vonkelwyn is gekies deur wyn kenners, en selfs 'n bloemis wat verskeie rangskikkins van wit lelies moes maak. Alles was in plek en Suzanne het 'n bekende ontwerper gaan sien om haar rok te ontwerp. George self het nie geglo in haar talent nie, en ook nie dat die uitstalling haar sukses sou bring nie. In die poging om Suzanne se hart terug te wen het hy ingestem om vir alles te betaal. George wou net he dat die uitstalling stil verby moet gaan sodat hulle kon aangaan met hul lewe, en sy kan afsien van haar belaglike planne om 'n bekende skilder te word.

Die gallery was omskep in 'n towerland met Suzanne se olie verf skilderye, blomme, kerse en die regte beligting.
Die openings aand het Suzanne soos 'n droom gelyk en George het Hendrik nie 'n oomblik gegun om aan haar sy te wees nie. Haar uitstalling het heeltemal uitverkoop, en die kamaras het heel aand geflits. George was plat geslaan van verbasing en kon sy oe nie glo wat voor hom afspeel nie. Hendrik sal dus in die prentjie bly want hy is die suksesvolle Suzanne se agent. Suzanne het 'n klein fortuin gemaak en is nie meer afhanklik van hom nie. Sy is nou die belangrike, bekende een waarna almal opkyk. Hy was blind met woede, maar het hom self beheer in die verteenwoordigheid van die gaste. Suzanne het voor sy oe verdwyn en sy hart begin klop. Hy wag 'n paar minute voor die dames toilet en toe sy nie haar verskyning maak nie hardloop hy na buite. Eerstens om Suzanne te soek en ook om asem te skep, en alles wat gebeur het te probeer inneem en verwerk. Hy loop met groot tree om die gebou en daar in die donker half veskuil agter 'n boom staan sy Suzanne. Sy lyk soos 'n engel. 'n Engel wat syne was en wat hy deur sy vingers laat glip het. Saam met haar is Hendrik en hulle omhels en soen dan harstoglik.

George gaan wag by die deur want hy weet Suzanne moet terug kom na die uitstalling. Saam met hom wag joernaliste wat almal met Suzanne wil praat.

Sy antwoord al die joernaliste vleiend, en is baie opreg oor haar kuns. Oor haar persoonlike lewe rep sy nie 'n woord. Sy voel sy sweef, en die gevoel van sukses is onbeskryflik. Nou het sy die selfvertroue en die mag om van George te skei, maak nie saak hoe hy gaan baklei nie. Sy is gereed vir haar nuwe lewe. Meeste van alles sien sy daarna uit om by Hendrik te wees.

By die huis gekom, is George dadelik kamer toe om hom self in te spuit. Suzanne val op die rusbank neer en maak haar oe toe en speel die aand oor in haar kop. Sy is baie verbaas toe sy haar oe oop maak en George voor haar sien staan met 2 glase vonkelwyn. Hy sit die glase op die tafel voor hulle neer. Hy stoot een glas na Suzanne toe. "Kom ons drink op jou sukses" se hy sarkasties. Suzanne kom agter George het soveel dwelms in sy lyf dat hy skaars reg op kan staan. Sy oe swem in sy kop. "Drink wat ek vir jou skink of wil jy dit eerder saam met jou geliefde Hendrik vier?" Suzanne word warm van skuld gevoel en 'n oomblik later voel sy pyn soos hy haar deur die gesig slaan. "Drink" skree hy. Suzanne kyk na die glas vonkelwyn. Sy kom agter dat haar glas se inhoud baie dowwer is as die wat in George se glas is. George is so onder die invloed dat hy nou agter oor stuier en soos hy val ruil Suzanne hulle glase om. George is so onder die invloed dat hy dit nie agter kom nie. Sy help hom orent en lig haar glas op. Om die vrede te bewaar en om net veilig te wees tot sy uit die huis kan ontsnap sal sy drink saam met George. Sy vermoed hy het dwelms in haar glas gegooi. Sy is nie seker of hy haar ook in 'n verslaafde wil verander of wat die rede kan wees vir die inhoud in die glas. Sy wil net nie 'n kans vat nie. Haar lewe is op so 'n hoogtepunt dat sy niks wil waag om dit te verander nie. Sy lig haar glas op en sy en George klink hulle glase teen mekaar. "Geluk aan jou .................tot in alle ewigheid Suzanne" se hy en sluk die vonkwyn in een teug af. Suzanne vat 'n slukkie. Hy gaan sit op die rusbank en kyk met verwyt in sy oe na haar.
Later daardie aand sterf George 'n vreeslike dood weens vergiftiging. Suzanne is so geskok dat sy seker 'n half uur in skok versteen sit. Uiteindelik staan sy op en bel die polisie.

Dis nou omtrent 'n jaar later, en die die blou water is darem nie al wat Suzanne se siel kan gesond maak nie. Hendrik kom sit by die tafel langs haar. Hy sit sy hand bo-op hare en hulle kyk in mekaar se oe. Op daardie oomblik weet Suzanne, sy sien vir alles kans met Hendrik aan haar sy. Haar prokureurs het haar aangeraai om nie haar minnaar te sien terwyl sy onder die verdenking van moord was nie. Hendrik het verstaan dat dit die beste vir haar sou wees tot haar onskuld bewys is en het belowe om vir haar te wag.

Hy het, en vandag is hy hier. Dit gaan moeilik wees om die verlede te vergeet en selfs moeilik wees om weer te skilder. In sy arms sal haar nagmerries verdwyn en sal sy ten volle herstel en sy sal uiteindelik bekend staan as Suzanne die kunstenaar.

Die einde

Die Kunstenaar (deel 1)

Sy rou nie oor haar oorlede man nie. Sy voel net so morbied dat sy
aangetrokke voel na swart klere. Sy wil eerder rou oor die aaklige
agt jaar wat sy saam met George deur gebring het. Vir nie een oomblik
is sy spyt sy het die vark doodgemaak nie. Die wolk van depressie hang
oor haar kop. Wedewee, moordenaar, veelwywer, veraaier is 'n paar van
die vele name wat sy genoem is die laaste jaar. Ja, alles is waar,
maar haar kant van die storie vertel 'n ander verhaal. Haar storie
moes sy aan prokereurs, advokate, howe, koerante, tydskrifte en selfs
televisie programme vertel oor en oor en oor tot vervelens. Sy,
Suzanne Kock was hoofnuus vir 'n geruime tyd. Vir net meer as 'n jaar
moes sy haarself verdedig. Vandag het sy 'n vry vrou uit die hof
gestap. Sy moet eintlik feesvier, 'n partytjie hou, lag en ontspan,
want alles is verby. Sy is 'n ryk vrou, 'n vry vrou wat enige iets
kan koop wat haar hart begeer.
Sy vat 'n sluk van haar koffie, terwyl sy uitstaar oor die blou see.
Sy sit in 'n koffie winkel wat in Blouberg strand gelee is. Die see het
nog altyd gehelp om te genees. Sy onthou die keer toe haar geliefde
hondjie dood is, het haar ouers haar elke aand see toe geneem vir 'n
hele week, want dit is al hoe hulle haar kon laat ophou huil het. Na
haar eerste skool liefde met haar opgebreek het, het sy ook genesing
kom soek in die blou see.

Sy het haarself vanmiddag in 'n gastehuis wat uitkyk op die see
ingeboek. Sy beplan om so gou moontlik 'n huis met 'n see uitsig te
koop. 'n Plek waar sy oor kan begin, waar haal siel kan vrede he en 'n
plek wat sy haar huis kan noem. Die afgelope jaar was hotelle haar
woning. Sy het nie kans gesien vir daardie morbiede huis waar sy
George vermoor het nie. Die herrineringe was net te veel vir haar
sisteem.

Suzanne het George so 10 jaar gelede ontmoet toe sy net 22 jaar oud
was. Hy was 'n ryk sakeman vyftien jaar haar senior. Sy was
aangetrokke tot sy sterk persoonlikheid. Sy was nog jonk, onervare
sonder toekoms planne. Sy het net klaar studeer en was pennie loos en
het 'n studie lening gehad om terug te betaal. George het haar dadelik
'n werk aangebied in sy maatskappy met 'n goeie salaris en voordele.

Hy was toe nog in die proses om te skei van sy vorige vrou en sy was half huiwerig toe hy haar vra om met hom op 'n ete afspraak te gaan.
Hy het haar oortuig dat dit net blote papier werk is en dat hy binne 'n maand
'n vry man sal wees. Hulle eerste afspraak het in 'n hotel bed
geeindig. Hy was so oortuigend en sjarmant, dat sy in die begin selde
vir hom kon nee se.


Hy was na vele rusies eers 6 maande later geskei
van sy vrou en Suzanne was so verlig. Hy het haar met duur geskenke
toegegooi en sy was oorweldig deur die aandag, blomme en geskenke.
Hulle is net 3 maande na sy egskeiding getroud, en hy wou dadelik dat
Suzanne ophou werk. Die lewe was 'n lied. Sy en George het baie glans
geleenthede bygewoon en self ook onthaal. Sy kon ontwerpers klere dra,
die beste haarsalonne besoek, en gereeld die Hydro spa besoek vir alle
tipe skoonheids behandeling en ontspanning. Sy het middagetes saam met
vriendinne geniet by eksklusiewe resturante. Daar was min wat haar hart
begeer het. Vir 'n ruk lank het sy die perfekte lewe gehad. Na twee
jaar van absolute blis, het die krake begin wys. George het baie meer
beduiweld by die huis gekom en sy het gou geleer om hom net te los en
stil te bly. Hy wou al hoe gereelder weet van haar doen en late
gedurende die dag. Sy mag hom nooit uit gevra het oor werk nie
aangesien hy blykbaar wou afskakel en nie aan werk herinner wil word
as hy by die huis is nie.
George het voorgestel sy kry 'n stokperdjie
en spandeer meer tyd by die huis. Sy het begin skilder en dit eintlik
baie geniet. George se buie het vererger en sy het hom betrap terwyl
hy besig was om dwelm middels te gebruik. Hoe lank dit al aan die
gang was, weet sy nie, maar was seker dit was die rede vir sy buie. Sy
het later jare begin wens dat hy net sy dwelms neem en haar kan
uitlos. Hulle het baie minder begin uitgaan want George het ook baie
jaloers begin raak en geglo dat elke man waarmee sy praat sy eintlik
probeer verlei. Dit was net makliker om by die huis te bly want dan
kan hy haar nie verwyt nie.

Suzanne het haar verdiep in haar kunswerke en die tyd het gou verby
gegaan. Sy het altyd 'n koue rilling in haar rug af gekry as die
sleutel in die deur draai en George saans tuis kom. Party keer het hy
selfs middae huis toe gekom. Miskien om haar dop te hou of miskien
het hy nog 'n inspuiting nodig gehad. Sy het meeste van die dag geverf
en het genoeg skilderye gehad vir 'n uitstalling. Sy het 'n agent
aangestel om vir haar 'n uitstalling te reel en haar te
verteenwoordig. Hendrik, haar agent het absoluut geglo aan haar talent
en hulle het baie goed oor die weg gekom.

George se verslawing het vererger en moes voor werk ook homself
inspuit. Na werk is hy dadelik kamer toe vir sy volgende inspuiting.
Hy het begin agterlosig raak en dokumente oral laat rond le. Dit is
iets wat hy nooit voorheen sou doen nie en was baie gesteld op
ordentlike admin en privaatheid. Suzanne het een aand deur dokumente
gelees en agtergekom dat sy besigheid transaksies nie absoluut op die
tafel was nie. Hy het mense in hoe posisies afgepers en by die
afpersing was baie geld by betrokke. George se besigheid was baie
sterk finansieel, maar George self was nie meer die man wat hy was
nie. Voorheen was hy slim, selfversekerde, hardwerkende en gesoute
sakeman. Nou is hy patetiese, dwelmverslaafde skelm. Hy praat nie meer
met haar nie, maar skree op haar oor enige onnodige rede. Suzanne het
in 'n teruggetrokke wrak verander.. Sy was soms te bang om kombuis
toe te gaan dat sy selfs 'n filter koffie masjien in haar studio gekry
het.

Hy het haar krediet kaarte gestop, want hy wil nie he sy moet op die
straat le en sy geld spandeer nie. Hy betaal darem haar kuns
benodighede want die skilder hou haar binne in die huis, en dit pas hom
goed. Geen blomme of geskenke word meer afgelewer nie. Suzanne wou al
in 'n ander kamer gaan slaap, maar dit het George nie toegelaat nie.
Sy is sy vrou en sal na sy behoeftes omsien was sy woorde. Die aand
toe sy weier het sy ook 'n goeie veeg deur die gesig gekry. Daarna het
dit dikwels gebeur dat hy haar 'n oorveeg gee en by kere selfs
aanrand. Niemand het ooit haar kneus plekke gesien nie, want sy het
te min in die publiek verskyn voor sy Hendrik haar agent ontmoet het

Coco en Chanel

Coco en Chanel, die twee katte sit ewe vermakerig op die bed. Met sulke name kan hul seker bekostig om so bietjie "up stairs" te wees. Hulle baas is 'n baie elegante skool juffrou. Haar naam is Magriet. Sy gee skool by 'n hoerskool vir meisies. Vir Magriet kan jy niks vertel van etiket, regte taal gebruik, mode en grimering nie. Jy kan haar deur 'n ring trek. Sy dra klassieke klere, rooi lipstiffie, haar hare is in 'n baie netjies styl en haar parfuum is Chanel no 5. Sy is amper 'n ware replika van die legendariese madame Coco Chanel haarself.
Magriet is ook baie lief vir lees, en het een van die kamers in haar meenthuis omskep in 'n biblioteek en leeskamer.

Dit is skool vakansie, en vandag is 'n baie spesiale dag vir Magriet. Sy gaan iemand ontmoet vir aand ete. Sy naam is Gusthaf en hulle het in die park ontmoet. Sy sit baie en lees in die park naby haar meenthuis. Die een middag het sy haar lees brille op die bankie vergeet en Gusthaf het dit opgetel, en agter haar aan gehardloop om dit vir haar te gee. Sy was baie bly om dit terug te kry aangesien dit n spesiale lees bril is wat sy net nou die dag laat maak het by die oogarts.
Sy het hom gevra hoe sy die guns kan terug betaal. Hy het eers gese, dis regtig nie nodig nie, toe weer agter haar aangehardloop en haar gevra om saam met hom aandete te geniet. Hy was aantreklik en omtrent 10 jaar haar senior.
Sy het dadelik vir Coco en Chanel vertel van Gusthaf. Dis nou wat gebeur wanneer jy so lank op jou eie woon. Jy voer gesprekke met jou katte. Coco draai haar kop skuins, en Chanel maak meaw geluidjies, so asof sy haar opinie lig.

Magriet se verloofde het haar sewe jaar gelede gelos sonder enige verduideliking. Slegs twee dae voor die troue het hy die pad gevat. Dit was nie net hartverskeurend hartseer vir Magriet nie, maar ook vreeslik vernederend. Dit het haar in 'n kluisenaar verander. Vir sewe jaar was daar nog nie 'n manlike besoeker in haar meenthuis nie, behalwe van die wat herstelwerk kom doen het.

Magriet kyk in die spieel en knik goedkeurend vir haarself. Sy het haar swart rokkie aan, perels wat sy by haar dierbare oorlede moeder geerf het, haar hoogste hak skoene en haar rooi lip stiffie. Haar blink hare val netjies oor haar skouers. Sy sit haar parfuum aan en sy voel goed.
Sy ontmoet vir Gusthaf by 'n resturant wat bekend is vir goeie kos en waar daar 'n wag lys is om daar te kan eet. Hy het die aanbeveling en bespreking gemaak. Sy arriveer vyf minute voor hul afspraak en Gusthaf sit reeds by die tafel. Haar hart klop vinnig toe sy hom sien. Hy staan op en trek die stoel vir haar uit. Hulle gesels van die begin af gemaklik en Magriet geniet elke oomblik in sy geselskap.
Hulle smaak is kos is soortgelyk, en hulle deel 'n bottel goeie rooi wyn. Magriet het baie aande haar smart in 'n bottel rooi wyn probeer verdrink. Sy voel vanaand weer lewe hier binne haar. Haar hart was dood en ys koud vir so lank. Al bietjie liefde wat sy oor gehad het, het sy op Coco en Chanel uitgestort.
Gustaf is 'n professor by die universiteit. Hy is 'n wewenaar en het 'n tiener seun. Sy het nooit gedink sy sal in 'n ouer man belang stel nie. Dan is daar nog die kwessie van 'n tienerseun. Nie 'n klein oulike seuntjie waarmee sy nog 'n verbintenis kan vorm nie, 'n vyftienjarige seun wat sy nooit geken het as kind nie.
Hy het haar 'n sagte soen op die wang gegee na die aandete en het belowe om die volgende dag te bel.

Sy kon skaars 'n oog toe maak van opgewondenheid en verliefdheid.
Die oggend word sy wakker gemaak deur die gelui van die telefoon. Dis Gusthaf en hy kom haar optel vir 'n piekniek. Sy spring uit die bed en sny dadelik twee komkommer skywe om die moegheid uit haar oe te trek. Sy bad, was hare, grimeer, trek gemaklike klere aan vir die piekniek en soos sy haar Chanel no 5 aansit, is daar 'n klop aan die deur. Dis Gusthaf en sy seun wat die piekniek mandjie vashou. Sy vries vir 'n oomblik omdat dit onverwags is. Sy het nie vir 'n oomblik gedink hy bring sy seun saam nie. Gusthaf stel sy seun Andries voor aan Magriet. "Goeie hemel pa, sy is veels te mooi en jonk vir jou" se Andries . Magriet voel dadelik verlig. Hy dink teminste sy is mooi en jonk. Andries loop na die twee katte toe en lees die naam plaatjies om hulle nek. " Mmm, twee baie posh katte die". Coco en Chanel baklei vir sy aandag. Sy was verniet bekommerd. Sy hou van Andries en sy dink hulle gaan baie goed oor die weg kom.

Die lente is hier. Die nuwe seisoen bring 'n nuwe begin vir Magriet. Die bloeisels is aan die bome en velde vol blommefleur. Die lente wink vir Magriet en die son skyn sy strale oor haar lyf.

My Katte kind Cayla

Die onderstaande stukkie nuus is nie 'n kort verhaal nie. Dit is 'n stukkie nuus uit my eie lewe.  Ek glo meeste mense het al n soortgelyke situasie deurgemaak, en sal kan verstaan hoe ek voel.

My hart is gebreek vandag.  My ou katjie wat net 'n bondeltjie flaf en bene was in die laaste tyd, het  vandag haar finale bestemming bereik. Beentjies tuin toe soos my man sou se.  Amper 'n jaar gelede  vandat sy blind geword het, het ek geweet ek moet begin afskeid neem.  Sy het ook die laaste paar maande aan dimensie gely en die hele huis haar toilet gemaak. Ek het bly glo en hoop sy is nog reg, want sy eet nog en sy het altyd en gelukkig  in my arms gelyk. Die dag toe sy langs my op die bed le en slaap en die bed was nat, het ek geweet sy het geen beheer oor haar blaas meer nie.
Dit was die finale oog oopmaker vir my en aanvaarding dat vitamin aanvullings en baie liefde niks meer vir haar gaan beteken nie. Ek doen haar nie meer 'n guns om haar aan die lewe te hou nie.  Ek moet haar laat gaan, die katjie wat ek soos 'n baba in my handsak rondgedra het en wat oral saam met my in die motor rond gery het is nou 'n ou, uitgeteerde, blinde, siek kat. Sy het 'n goeie lewe gehad en nou is dit tyd om te gaan rus. Sy was 16 jaar oud. Rus in vrede my geliefde Cayla kat.

My nuwe lewe

Hierdie storie het ek volgens 'n voorgeskrewe inhoud geskryf.
Die inhoud moes hiv insluit.

Sy was een van daardie mense wat jy nooit kon tevrede stel nie. Gekla oor alles, van die verdomde puisie wat onverwags sy verskyning gemaak het, die weer wat nooit reg is nie, selfs die kat word verwyt oor sy hare wat te veel uitval en die huis vol le. Bitter min het daar enige woorde van dankbaarheid oor haar lippe gekom. Aletta was haar geboorte naam en dit is soos sy dit verkies. Niemand sal dit waag om haar Letta te noem nie. Sy hou nie van noem name en afkortings nie. Almal wat haar ken weet dit en niemand sal haar sommer aanspreek as liefie, skatebol, sweetie,  Lettie of iets soortgelyk nie. Sy wat  Aletta is, is geniemand se liefie nie. 
Daar was een iemand wat sy wel toegelaat het om haar liefie te noem. Hy was die liefde van haar lewe, haar alles.  Hy was haar alfa en omega, haar begin en einde. Sy wou haar lief en leed met hom deel en saam met hom oud word. Bertus was die man wat haar vyf jaar gelede 'n gelukkige vrou gemaak het. Salig gelukkig was sy vir amper twee jaar saam met Bertus.  Net voor die twee jaar verby was het die verhouding geeindig in 'n nagmerrie. Sy wou voorheen na niemand luister wat haar wou waarsku nie, selfs nie eers vir haar suster Gertuida nie. Sy en Gertruida woon  al hul hele lewe  saam. Hul ouers is dood in 'n motor ongeluk net na sy klaar gemaak het  op kollege en Gertruida in  haar laaste skool jaar was. Sy was Gertruida se voog en hulle woon nou nog in hul ouer huis. Die huis is op 'n klein hoewe met 'n rivier wat agter die huis verby loop. Twee dekades later en hulle is nog altwee oujong nooiens. Aletta oor met wat met haar gebeur het en Gertruida is 'n aantreklike, intelligente vrou voel haar suster het haar meer nodig as enige man. Sy wil ook haar dankbaartheid bewys teenoor haar suster wat so hard gewerk het om haar deur universiteit te sit.  Aletta het as perssonlike assistent gewerk in die dag en in die aand as kelnerin. Hulle het swaar gekry terwyl Gertruida studeer het, maar later het dit goed gegaan finansieel met beide van hulle.
Getruida het nooit betrokke geraak in 'n ernstige verhouding nie, selfs nie eers meer as een aand in 'n ry haar suster by die huis los nie.  Medemenslikheid, innige susterlike liefde en 'n skuld gevoel oor al die opoffering wat Aletta doer die tyd vir haar gedoen het.
Aletta self se verhoudings was kortstondig. Niemand was ooit goed genoeg nie en haar humeur het die mans ook weggedryf. Bertus was die een wie haar verander het en die een wat haar hart gesteel het en toe later  in duisende stukke gebreek het.
 Gertruida kon dwars deur Bertus sien reg van die begin af. Aletta was te verlief en as haar suster iets genoem het, het sy haar gewoonlik afgejak en gese sy is jaloers. Bertus het haar verneuk vele keer in hulle twee jaar verhouding en met sy gladde bek hom uit enige situasie en konfrentasie uitgelieg.  Sjarmant en uitgeslape soos die houtjie van die galg. Met sy gebore en aangeleerde gawes kon hy seker meeste vroue uitoorle. Sy het vir hom selfs 'n splinternuwe motor gekoop en sy besigheid finansieel ondersteun. Hy het Aletta vertel dat hy binnekort genoeg geld sou he om  vir haar 'n groot 'n spoggerige diamant te koop vir hul velowing.
Die donker dag, die dag van vernedering, van woede, van onhanteerbare hartseer was 'n donderdag laat middag toe Aletta vir Gertruida saam vra vir koek en tee. Dit was n resturant wat iemand vir haar aanbeveel het. Hulle het 'n plekkie by die venster gekies, sodat hulle 'n uitsig van die dam met eendjies op kan he. Dit is so mooi hier het Gertruida gedink, sy gaan vir Bertus hierheen bring.  Hulle bestel sjokkelade koek en filter koffie.  Terwyl hulle wag vertel Gertruida opgewonde dat sy dink Bertus is besig om 'n verloof  ring te soek vir haar want sy het hom nou al meer as een keer sien juweliers  brosjures bestudeer. Sy het nog elke keer gemaak of sy dit nie raaksien nie.
Gertruida probeer opgewonde lyk, maar die woorde sit vas in haar keel. Twee groot stukke baie aanlokkende sjokolade koek word voor hulle neergesit. Soos Aletta haar tweede happie vat word sy stil en word so wit soos 'n spook.  Sy laat val die koek vurk uit haar hand. Daar in die hoekie sit haar Bertus saam met 'n meisietjie wat sy so twintig jaar oud skat. Omtrent die helfde haar  ouderdom gaan deur Aletta se gedagtes. Sy oe is so vasgenael op die meisie dat hy glad nie vir Aletta raaksien nie. Op die tafel is twee glase sjampanje. Terwyl die meisie die glas op lig om 'n slukkie te neem sien sy die ring en die trane van blydskap loop oor die meisie se wange.  Aletta self begin te bewe en voel hoe die dolk deur haar hart gesteek word, uitgeruk word, weer ingesteek word, dan heen en weer gedraai word. Sy voel sy gaan flou word. Gertruida kom agter dat iets aan die gebeur en sy draai om, om te kyk wat haar suster so ontstel het. Verskriklike woede stoot in haar op toe sy Bertus en sy jong verloofde voor haar sien.  Die pyn raak te veel vir Getruida en sy begin swart sien.
Sy word wakker in 'n  wit hospitaal met  wit linne.  Sy kan niks onthou van hoe sy flou geval het en dat die ambulans haar hospitaal toe geneem het. Gertruida sit aan haar sy. Haar hand is bo op haar suster se hand. "Letta ek is so jammer" se sy. Dis die eerste keer dat Gertruida haar Letta noem en dis okay. Niks maak eintlik meer saak nie. Sy is dood van binne en sy voel nie  meer pyn nie. Tog vra sy dat hulle 'n hiv toets doen. Sy moet net weet. 
Dis nou drie jaar later. Ja sy was positief getoets. Met die hulp van die Here en Gertruida het sy vrede gemaak daar mee. Sy voel nou eers sy lewe regtig. Voorheen het sy net deur die lewe beweeg met skille op haar oe. Die vark, Bertus het die skille laat afval. Sy haat hom nie. Sy sal nie daal tot sy vlak nie. Sy is nie bitter nie. Sy wil nie wraak neem nie, want wraak het 'n negatiewe invloed op jou lewe.
In die begin het slaap die pyn verdoof. Stadig maar seker het sy begin beter voel. Tyd het haar heel gemaak. Al lewe sy met die "hiv" status, lewe sy vir die eerste keer regtig. Gertruida het haar gewys hoe veruklik die lewe kan wees, hoe asemrowend mooi die natuur is en hoe baie avonture daar is waarvan sy kan deel raak.  Hulle gaan stap in die oggend langs die dam en na werk sit hulle saam op hulle stoep van hul ouerhuis en kyk uit op die rivier wat kletter en by hulle afterplaas verby  loop. Aletta skryf gedigte en hou 'n joernaal. Gertruida is kunstig en skets, brei of borduur.  Die katte le rustig en slaap by hul voete. Die naweek wat kom, doen die twee saam met 'n stapgroep 'n staproete in die berge. Daar is avonture om na uit te sien, mooi sinne en woorde wat vorm op papier terwyl Alettaa haar gedigte skryf.  Daar is sprake van 'n digbundel wat sy gaan publiseer.  Sy het "hiv", maar sy het vir  Jesus en vir  Gertruida, geloof en 'n lewe wat saak maak.

Die huis oorkant die straat

Ek het nog altyd met bewondering gestaar na die huis skuins oorkant die straat.  Dis 'n netjiese huis met die kaliber tuin wat jy in die Garden and Home magazine te siene sal kry. Dit is Gerty en Charles se huis waarin hulle al 29 jaar bly. Dit was oofspronklik Gerty se  oorlede ma se huis. Sy het so 'n dekade gelede haar eie lewe geneem deur  slaap pille te drink. Dit was 'n baie moeilike tyd vir Gerty om oor haar ma se dood te kom, want die twee was baie geheg aan mekaar. Sy het vreeslik gehuil en het eintlik twee hande nodig gehad om al die trane af te vee. Geen mens weet tot vandag toe nie wat die rede  vir haar selfmoord was nie. Gerty en Charles is maar stil en meng nie juis met die buurt se mense nie.  Charles kry nou wel die bewonderaars wat oor die muur loer waneer hy in die tuin doenig is, om wenke te vra oor hulle tuin of sommer net om te se hoe mooi die tuin is. 
Gerty en Charles is ordentlike en stil christen mense en niemand kan 'n skewe woord oor hulle se nie. Die raaisel oor Gerty se ma se selfmoord is die enigste iets wat nog ooit oor gefluister is.
So begin dit  verander die dag dat  Charles re trench raak op die ouderdom van 51 jaar.  Gerty gee hom toe haar blessing om op vroee pensioen te gaan en nie weer te gaan werk soek nie. Hy kon dus sy jare lange passie vir  tuin werk  vol uit  leef.  Gerty is afterall 'n direkteur by haar maatskappy en hulle kan dit mos bekostig. 
Dis gedurende die tyd dat Charles 'n man van leisure word, dat die sports begin. Madel wat 'n  beauty salon uit haar huis bedryf raak toe deel van die sameswering van sake. Sy met met haar uit tand hond Bruno, met die strikkie in die hare, begin gereeld by Charles se huis verby loop.  Dit het begin met net 'n vlugtige geselsie oor die muur. Die straat se mense hou die petalje dop en begin spekuleer.  Gerty en Charles is al 29 jaar getroud en die feit dat hulle nooit kinders gehad het nie, het hul liefde vir mekaar net versterk. Madel aan die ander kant het al drie mans gehad.  Twee is sy van  geskei en die laaste een is dood. Hy het haar geslaan en nog verneuk ook. Toe gebeur dit ook so dat haar oorlede man se  mistress voor haar man skielik oorlede is in 'n motor ongeluk. Die minares se hond beland so in Madel se sorg. Haar ontroue  man sterf 'n maand later aan 'n hart aanval en daar is dit net Madel en die hond Bruno wat oorbly.  Die einaardige hondjie, so gebasterde York shire terrier met die uit tand was vir Madel net te lelik en dis toe dat sy besluit het  die strikkie in sy hare sal sy voorkoms verbeter.
Madel  het net 'n seun van haar eerste man, maar die seun is lankal land uit en Madel woon stoksiel aleen met die brakkie in haar groot huis.
Op haar manier het Madel tog lief geraak vir die einaardige hondjie en sy maniertjies en hy vir haar. Die feit dat dit haar man se minares se hond was het baie stories in die buurt uitgelok.  Fooi tog, dit kan nie altyd maklik wees om te lewe met die spoke van jou ontroue man en sy minares nie. Bruno is ook 'n kostante herinnerin aan die owerspel.
Die omgewing se mense ondersteun Madel se salon goed. Waneer daar 'n belangrike funksie, kerk aangeleentheid of verjaardag is gaan besigheid veral goed.  Dan is daar die gereelde kliente wat  weekliks hul hare laat blow en ander wie se lang naels altyd maintain moet word.  Kla was ook nie iets wat Madel gedoen het nie. Sy was 'n goeie luisteraar en het nie uitgepraat of geskinder nie.  Kliente het dit geweet en waardeer. So het hulle  sommer 'n gratis sielkundige sessie ingekry saam met hul blow dry.
Madel se  gekuier oor die  muur met Charles raak 'n daaglikse instelling. Maandag tot Vrydag natuurlik, want Gerty is mos  naweke by die huis.  Nou dat Charles 'n man van leisure is, kan hy nou geseligge kuier saam met sy vrou naweke en los hy die tuin werk vir die week. Sommige naweke vat hul die pad kus langs, waar Gerty grootgeword het.  Daar woon hulle in 'n huur huisie of bungalow en stap ure lank langs die see. Saans besoek hulle dan 'n resturant in die area en daarna ontspan hulle met 'n glasie rooi wyn voor hulle kooi se kant toe staan. Ja, hulle is regtig goeie mense, sout van die aarde, soos my ouma sou se.
Nou terug in die straat begin die mense spekuleer van 'n affair tussen Madel en Charles.
Madel het nou die Vrydag wat verby is ook in Charles en Gerty se huis ingegaan. Dis nou een stappie verder as oor die muur kuier.  Hulle was amper 'n uur binne in die huis. So asof niks gebeur het nie is Madel en Bruno daar weg.  So gebeur dit toe dat daar elke Vrydag in die huis gekuier word. Na sewe weke se gekuier, lyk dit na 'n permanente instelling en besluit die mense van die straat  dis nou genoeg! Daar word 'n vergadering geroep en die vroue besluit daar moet ingegryp word en Gerty moet in kennis gestel word van die onheiligheid wat hier onder haar neus gebeur.  Dit is ook so dat sy wat Madel ons almal se asem onder ons uitslaan die volgende oggend toe sy vra dat al die bekendes daardie middag by haar huis bymekaar moet kom. Blykbaar het sy aangename nuus wat sy ons wil meedeel.  
Ons daag almal op, sommige half vies vir haar audacity dat sy nogal kamma vir ons goeie nuus het!  Selfs die woord slet word saggies gefluister.
Madel maak almal stil en begin haar toespraak. Dames, vriende, kenisse, dankie dat julle gekom het. Soos julle almal weet het ek en Charles baie tyd saam spandeer in die laaste paar weke. Daar volg daar ongelukkige gemompel tussen die vroue en sy maak weer almal stil. Die rede daarvoor sal aan meeste van julle nuus wees kondig sy aan. Ons het 'n groot verassings partytjie vir hom en sy vrou Gerty se 30 ste huweliksherdenking beplan en julle is almal genooi. 'n Sug van verligting word oral gehoor.  Die twee se liefde vir mekaar is vir my so precious dat dat ek my hulp aangebied het met die viering van hulle huweluksherdenking laat Madel weer hoor.
Almal se stemming verander in pure genot en plesier.  Daar word gelag, gesels en koffie gemaak. Ai, hoe verkeerd was ons almal om die arme, goeie Madel te verdink.
Net n laaste afkondiging dames, maak Madel almal stil. Ek gaan ongelukkig nie my salon se dienste kan aanbied vir die party nie.  Julle sal maar moet bespreek by Mayra op Mainroad. Ek gaan al die tricks uit die boek moet haal om my en Bruno op ons beste te laat lyk, want ek gaan my geheime internet lover aan julle voorstel die aand van die huweliks herdenking. Madel word toegejuig. Geluk is op die spel vir Madel. Hopelik bring man nommer 4 die geluk vir Madel wat sy nog altyd voor gewag het.