My Katte kind Cayla

Die onderstaande stukkie nuus is nie 'n kort verhaal nie. Dit is 'n stukkie nuus uit my eie lewe.  Ek glo meeste mense het al n soortgelyke situasie deurgemaak, en sal kan verstaan hoe ek voel.

My hart is gebreek vandag.  My ou katjie wat net 'n bondeltjie flaf en bene was in die laaste tyd, het  vandag haar finale bestemming bereik. Beentjies tuin toe soos my man sou se.  Amper 'n jaar gelede  vandat sy blind geword het, het ek geweet ek moet begin afskeid neem.  Sy het ook die laaste paar maande aan dimensie gely en die hele huis haar toilet gemaak. Ek het bly glo en hoop sy is nog reg, want sy eet nog en sy het altyd en gelukkig  in my arms gelyk. Die dag toe sy langs my op die bed le en slaap en die bed was nat, het ek geweet sy het geen beheer oor haar blaas meer nie.
Dit was die finale oog oopmaker vir my en aanvaarding dat vitamin aanvullings en baie liefde niks meer vir haar gaan beteken nie. Ek doen haar nie meer 'n guns om haar aan die lewe te hou nie.  Ek moet haar laat gaan, die katjie wat ek soos 'n baba in my handsak rondgedra het en wat oral saam met my in die motor rond gery het is nou 'n ou, uitgeteerde, blinde, siek kat. Sy het 'n goeie lewe gehad en nou is dit tyd om te gaan rus. Sy was 16 jaar oud. Rus in vrede my geliefde Cayla kat.

My nuwe lewe

Hierdie storie het ek volgens 'n voorgeskrewe inhoud geskryf.
Die inhoud moes hiv insluit.

Sy was een van daardie mense wat jy nooit kon tevrede stel nie. Gekla oor alles, van die verdomde puisie wat onverwags sy verskyning gemaak het, die weer wat nooit reg is nie, selfs die kat word verwyt oor sy hare wat te veel uitval en die huis vol le. Bitter min het daar enige woorde van dankbaarheid oor haar lippe gekom. Aletta was haar geboorte naam en dit is soos sy dit verkies. Niemand sal dit waag om haar Letta te noem nie. Sy hou nie van noem name en afkortings nie. Almal wat haar ken weet dit en niemand sal haar sommer aanspreek as liefie, skatebol, sweetie,  Lettie of iets soortgelyk nie. Sy wat  Aletta is, is geniemand se liefie nie. 
Daar was een iemand wat sy wel toegelaat het om haar liefie te noem. Hy was die liefde van haar lewe, haar alles.  Hy was haar alfa en omega, haar begin en einde. Sy wou haar lief en leed met hom deel en saam met hom oud word. Bertus was die man wat haar vyf jaar gelede 'n gelukkige vrou gemaak het. Salig gelukkig was sy vir amper twee jaar saam met Bertus.  Net voor die twee jaar verby was het die verhouding geeindig in 'n nagmerrie. Sy wou voorheen na niemand luister wat haar wou waarsku nie, selfs nie eers vir haar suster Gertuida nie. Sy en Gertruida woon  al hul hele lewe  saam. Hul ouers is dood in 'n motor ongeluk net na sy klaar gemaak het  op kollege en Gertruida in  haar laaste skool jaar was. Sy was Gertruida se voog en hulle woon nou nog in hul ouer huis. Die huis is op 'n klein hoewe met 'n rivier wat agter die huis verby loop. Twee dekades later en hulle is nog altwee oujong nooiens. Aletta oor met wat met haar gebeur het en Gertruida is 'n aantreklike, intelligente vrou voel haar suster het haar meer nodig as enige man. Sy wil ook haar dankbaartheid bewys teenoor haar suster wat so hard gewerk het om haar deur universiteit te sit.  Aletta het as perssonlike assistent gewerk in die dag en in die aand as kelnerin. Hulle het swaar gekry terwyl Gertruida studeer het, maar later het dit goed gegaan finansieel met beide van hulle.
Getruida het nooit betrokke geraak in 'n ernstige verhouding nie, selfs nie eers meer as een aand in 'n ry haar suster by die huis los nie.  Medemenslikheid, innige susterlike liefde en 'n skuld gevoel oor al die opoffering wat Aletta doer die tyd vir haar gedoen het.
Aletta self se verhoudings was kortstondig. Niemand was ooit goed genoeg nie en haar humeur het die mans ook weggedryf. Bertus was die een wie haar verander het en die een wat haar hart gesteel het en toe later  in duisende stukke gebreek het.
 Gertruida kon dwars deur Bertus sien reg van die begin af. Aletta was te verlief en as haar suster iets genoem het, het sy haar gewoonlik afgejak en gese sy is jaloers. Bertus het haar verneuk vele keer in hulle twee jaar verhouding en met sy gladde bek hom uit enige situasie en konfrentasie uitgelieg.  Sjarmant en uitgeslape soos die houtjie van die galg. Met sy gebore en aangeleerde gawes kon hy seker meeste vroue uitoorle. Sy het vir hom selfs 'n splinternuwe motor gekoop en sy besigheid finansieel ondersteun. Hy het Aletta vertel dat hy binnekort genoeg geld sou he om  vir haar 'n groot 'n spoggerige diamant te koop vir hul velowing.
Die donker dag, die dag van vernedering, van woede, van onhanteerbare hartseer was 'n donderdag laat middag toe Aletta vir Gertruida saam vra vir koek en tee. Dit was n resturant wat iemand vir haar aanbeveel het. Hulle het 'n plekkie by die venster gekies, sodat hulle 'n uitsig van die dam met eendjies op kan he. Dit is so mooi hier het Gertruida gedink, sy gaan vir Bertus hierheen bring.  Hulle bestel sjokkelade koek en filter koffie.  Terwyl hulle wag vertel Gertruida opgewonde dat sy dink Bertus is besig om 'n verloof  ring te soek vir haar want sy het hom nou al meer as een keer sien juweliers  brosjures bestudeer. Sy het nog elke keer gemaak of sy dit nie raaksien nie.
Gertruida probeer opgewonde lyk, maar die woorde sit vas in haar keel. Twee groot stukke baie aanlokkende sjokolade koek word voor hulle neergesit. Soos Aletta haar tweede happie vat word sy stil en word so wit soos 'n spook.  Sy laat val die koek vurk uit haar hand. Daar in die hoekie sit haar Bertus saam met 'n meisietjie wat sy so twintig jaar oud skat. Omtrent die helfde haar  ouderdom gaan deur Aletta se gedagtes. Sy oe is so vasgenael op die meisie dat hy glad nie vir Aletta raaksien nie. Op die tafel is twee glase sjampanje. Terwyl die meisie die glas op lig om 'n slukkie te neem sien sy die ring en die trane van blydskap loop oor die meisie se wange.  Aletta self begin te bewe en voel hoe die dolk deur haar hart gesteek word, uitgeruk word, weer ingesteek word, dan heen en weer gedraai word. Sy voel sy gaan flou word. Gertruida kom agter dat iets aan die gebeur en sy draai om, om te kyk wat haar suster so ontstel het. Verskriklike woede stoot in haar op toe sy Bertus en sy jong verloofde voor haar sien.  Die pyn raak te veel vir Getruida en sy begin swart sien.
Sy word wakker in 'n  wit hospitaal met  wit linne.  Sy kan niks onthou van hoe sy flou geval het en dat die ambulans haar hospitaal toe geneem het. Gertruida sit aan haar sy. Haar hand is bo op haar suster se hand. "Letta ek is so jammer" se sy. Dis die eerste keer dat Gertruida haar Letta noem en dis okay. Niks maak eintlik meer saak nie. Sy is dood van binne en sy voel nie  meer pyn nie. Tog vra sy dat hulle 'n hiv toets doen. Sy moet net weet. 
Dis nou drie jaar later. Ja sy was positief getoets. Met die hulp van die Here en Gertruida het sy vrede gemaak daar mee. Sy voel nou eers sy lewe regtig. Voorheen het sy net deur die lewe beweeg met skille op haar oe. Die vark, Bertus het die skille laat afval. Sy haat hom nie. Sy sal nie daal tot sy vlak nie. Sy is nie bitter nie. Sy wil nie wraak neem nie, want wraak het 'n negatiewe invloed op jou lewe.
In die begin het slaap die pyn verdoof. Stadig maar seker het sy begin beter voel. Tyd het haar heel gemaak. Al lewe sy met die "hiv" status, lewe sy vir die eerste keer regtig. Gertruida het haar gewys hoe veruklik die lewe kan wees, hoe asemrowend mooi die natuur is en hoe baie avonture daar is waarvan sy kan deel raak.  Hulle gaan stap in die oggend langs die dam en na werk sit hulle saam op hulle stoep van hul ouerhuis en kyk uit op die rivier wat kletter en by hulle afterplaas verby  loop. Aletta skryf gedigte en hou 'n joernaal. Gertruida is kunstig en skets, brei of borduur.  Die katte le rustig en slaap by hul voete. Die naweek wat kom, doen die twee saam met 'n stapgroep 'n staproete in die berge. Daar is avonture om na uit te sien, mooi sinne en woorde wat vorm op papier terwyl Alettaa haar gedigte skryf.  Daar is sprake van 'n digbundel wat sy gaan publiseer.  Sy het "hiv", maar sy het vir  Jesus en vir  Gertruida, geloof en 'n lewe wat saak maak.

Die huis oorkant die straat

Ek het nog altyd met bewondering gestaar na die huis skuins oorkant die straat.  Dis 'n netjiese huis met die kaliber tuin wat jy in die Garden and Home magazine te siene sal kry. Dit is Gerty en Charles se huis waarin hulle al 29 jaar bly. Dit was oofspronklik Gerty se  oorlede ma se huis. Sy het so 'n dekade gelede haar eie lewe geneem deur  slaap pille te drink. Dit was 'n baie moeilike tyd vir Gerty om oor haar ma se dood te kom, want die twee was baie geheg aan mekaar. Sy het vreeslik gehuil en het eintlik twee hande nodig gehad om al die trane af te vee. Geen mens weet tot vandag toe nie wat die rede  vir haar selfmoord was nie. Gerty en Charles is maar stil en meng nie juis met die buurt se mense nie.  Charles kry nou wel die bewonderaars wat oor die muur loer waneer hy in die tuin doenig is, om wenke te vra oor hulle tuin of sommer net om te se hoe mooi die tuin is. 
Gerty en Charles is ordentlike en stil christen mense en niemand kan 'n skewe woord oor hulle se nie. Die raaisel oor Gerty se ma se selfmoord is die enigste iets wat nog ooit oor gefluister is.
So begin dit  verander die dag dat  Charles re trench raak op die ouderdom van 51 jaar.  Gerty gee hom toe haar blessing om op vroee pensioen te gaan en nie weer te gaan werk soek nie. Hy kon dus sy jare lange passie vir  tuin werk  vol uit  leef.  Gerty is afterall 'n direkteur by haar maatskappy en hulle kan dit mos bekostig. 
Dis gedurende die tyd dat Charles 'n man van leisure word, dat die sports begin. Madel wat 'n  beauty salon uit haar huis bedryf raak toe deel van die sameswering van sake. Sy met met haar uit tand hond Bruno, met die strikkie in die hare, begin gereeld by Charles se huis verby loop.  Dit het begin met net 'n vlugtige geselsie oor die muur. Die straat se mense hou die petalje dop en begin spekuleer.  Gerty en Charles is al 29 jaar getroud en die feit dat hulle nooit kinders gehad het nie, het hul liefde vir mekaar net versterk. Madel aan die ander kant het al drie mans gehad.  Twee is sy van  geskei en die laaste een is dood. Hy het haar geslaan en nog verneuk ook. Toe gebeur dit ook so dat haar oorlede man se  mistress voor haar man skielik oorlede is in 'n motor ongeluk. Die minares se hond beland so in Madel se sorg. Haar ontroue  man sterf 'n maand later aan 'n hart aanval en daar is dit net Madel en die hond Bruno wat oorbly.  Die einaardige hondjie, so gebasterde York shire terrier met die uit tand was vir Madel net te lelik en dis toe dat sy besluit het  die strikkie in sy hare sal sy voorkoms verbeter.
Madel  het net 'n seun van haar eerste man, maar die seun is lankal land uit en Madel woon stoksiel aleen met die brakkie in haar groot huis.
Op haar manier het Madel tog lief geraak vir die einaardige hondjie en sy maniertjies en hy vir haar. Die feit dat dit haar man se minares se hond was het baie stories in die buurt uitgelok.  Fooi tog, dit kan nie altyd maklik wees om te lewe met die spoke van jou ontroue man en sy minares nie. Bruno is ook 'n kostante herinnerin aan die owerspel.
Die omgewing se mense ondersteun Madel se salon goed. Waneer daar 'n belangrike funksie, kerk aangeleentheid of verjaardag is gaan besigheid veral goed.  Dan is daar die gereelde kliente wat  weekliks hul hare laat blow en ander wie se lang naels altyd maintain moet word.  Kla was ook nie iets wat Madel gedoen het nie. Sy was 'n goeie luisteraar en het nie uitgepraat of geskinder nie.  Kliente het dit geweet en waardeer. So het hulle  sommer 'n gratis sielkundige sessie ingekry saam met hul blow dry.
Madel se  gekuier oor die  muur met Charles raak 'n daaglikse instelling. Maandag tot Vrydag natuurlik, want Gerty is mos  naweke by die huis.  Nou dat Charles 'n man van leisure is, kan hy nou geseligge kuier saam met sy vrou naweke en los hy die tuin werk vir die week. Sommige naweke vat hul die pad kus langs, waar Gerty grootgeword het.  Daar woon hulle in 'n huur huisie of bungalow en stap ure lank langs die see. Saans besoek hulle dan 'n resturant in die area en daarna ontspan hulle met 'n glasie rooi wyn voor hulle kooi se kant toe staan. Ja, hulle is regtig goeie mense, sout van die aarde, soos my ouma sou se.
Nou terug in die straat begin die mense spekuleer van 'n affair tussen Madel en Charles.
Madel het nou die Vrydag wat verby is ook in Charles en Gerty se huis ingegaan. Dis nou een stappie verder as oor die muur kuier.  Hulle was amper 'n uur binne in die huis. So asof niks gebeur het nie is Madel en Bruno daar weg.  So gebeur dit toe dat daar elke Vrydag in die huis gekuier word. Na sewe weke se gekuier, lyk dit na 'n permanente instelling en besluit die mense van die straat  dis nou genoeg! Daar word 'n vergadering geroep en die vroue besluit daar moet ingegryp word en Gerty moet in kennis gestel word van die onheiligheid wat hier onder haar neus gebeur.  Dit is ook so dat sy wat Madel ons almal se asem onder ons uitslaan die volgende oggend toe sy vra dat al die bekendes daardie middag by haar huis bymekaar moet kom. Blykbaar het sy aangename nuus wat sy ons wil meedeel.  
Ons daag almal op, sommige half vies vir haar audacity dat sy nogal kamma vir ons goeie nuus het!  Selfs die woord slet word saggies gefluister.
Madel maak almal stil en begin haar toespraak. Dames, vriende, kenisse, dankie dat julle gekom het. Soos julle almal weet het ek en Charles baie tyd saam spandeer in die laaste paar weke. Daar volg daar ongelukkige gemompel tussen die vroue en sy maak weer almal stil. Die rede daarvoor sal aan meeste van julle nuus wees kondig sy aan. Ons het 'n groot verassings partytjie vir hom en sy vrou Gerty se 30 ste huweliksherdenking beplan en julle is almal genooi. 'n Sug van verligting word oral gehoor.  Die twee se liefde vir mekaar is vir my so precious dat dat ek my hulp aangebied het met die viering van hulle huweluksherdenking laat Madel weer hoor.
Almal se stemming verander in pure genot en plesier.  Daar word gelag, gesels en koffie gemaak. Ai, hoe verkeerd was ons almal om die arme, goeie Madel te verdink.
Net n laaste afkondiging dames, maak Madel almal stil. Ek gaan ongelukkig nie my salon se dienste kan aanbied vir die party nie.  Julle sal maar moet bespreek by Mayra op Mainroad. Ek gaan al die tricks uit die boek moet haal om my en Bruno op ons beste te laat lyk, want ek gaan my geheime internet lover aan julle voorstel die aand van die huweliks herdenking. Madel word toegejuig. Geluk is op die spel vir Madel. Hopelik bring man nommer 4 die geluk vir Madel wat sy nog altyd voor gewag het.